-
1 Εκατειον
τό гекатей1) v. l. Ἑκάταιον - святилище Гекаты Arph.2) статуя Гекаты, ставившаяся у входа в дом или на распутье трёх дорог Arph. -
2 Εκαταιον
-
3 Εκατησιον
-
4 ἀκάτιον
ἀκάτιον, τό ( dimin. von ἄκατος), 1) Nachen, ἀμφηρικόν Thuc. 4, 67, der Seeräuber, Brigantine; λεπτά Plut. Timol. 17; u. sonst. – 2) ein Segel, Luc. hist. conscr. 45 Iup. Trag. 46; unterschieden von τὰ μεγάλα ἱστία Xen. Hell. 6, 2, 27; nach Phryn. B. A. 19 κυρίως σημαίνει τὰ μικρὰ ἱστία (kleinere Segel zum Geschwindfahren), λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ μεγάλων; dah. andere es für Hauptsegel nehmen; Sprüchw. ἀκάτιον ἀράμενον φεύγειν Plut. de aud. poet. 1, u. öfter. Vgl. Schneider Epimetr. 1. ad Xen. Hell. 6. – 3) Epicrat. com. ein Becher, Athen. XI, 782 f. – 4) Nach VLL. ein Frauenschuh. Bei Ar. Lys. 64 ist τἀκάτιον ἤρετο wohl in τοὐκάτιον für τὸ ἑκάτειον zu ändern.
-
5 Ἑκαταῖος
II Ἑκάταιον or Ἑκάτειον (cj. in Ar.V. 804, cf. Suid.), τό, statue or chapel of Hecate, placed at the entrance of houses or where three roads meet ([etym.] ἐν τριόδοις), Ar.l.c., Ra.366, cf. Hsch.2 Ἑκαταῖα, τά, v. Ἑκάτη II.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἑκαταῖος
См. также в других словарях:
εκατήσιος — ἑκατήσιος, ία, ιον (Α) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην Εκάτη 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ Ἑκατήσιον (και Ἑκάταιον ή Ἑκάτειον) ιερό άγαλμα τής Εκάτης … Dictionary of Greek
